YOL DÜSÜNCESI

Bu defa farkina vardim ki ihtiyarlamisim.
Hayati bir camin ardinda gösteren tilsim
Bozulmus, anliyorum, ciktigim seyahatle.
Cihan ve ben degiliz artik eski halette.
Misir ve Suriye, pek genc iken hayalimdi;
O ülkekerde gezerken kayidsizim simdi.
Bu gözlerim, medeniyetlerin biraktigini,
Bes on yil önce, görür müydü, böyle tas yigini?
Bugünse yeryüzü hep madde, her ufuk maddi.
Demek ki alemin artik göründü serhaddi.

Ne Akdeniz´de safaklar, ne cölde aksamlar,
Ne görmek istedigim Nil, ne köhne Ehramlar,
Ne Balebek´te latin devrinin harabeleri.
Ne Biblos´un Adonis´den kalan sihirli yeri,
Ne portakallari sarkan bu ihtisamli diyar,
Ne gül, ne lale, ne zambak, ne muz, ne hurma ve nar

Ne Sam semasini Yalel´le dolduran sarki,
Ne Zahle´nin üzümünden cekilmis eski raki
Felekten özledigim zevki verdiler, heyhat!
Bu hali, yasta degil, basta farzeden bir zat
Diyordu" Insana carmihta haz verir iman! "
Dedim ki: " Isa´da genc imis o zaman "

Eger mezarda, safak sökmeyen o zindanda
Ceset cürür ve tahayyül kalirsa insanda,
- Cihan vatandan ibaretztir, itikadimca-
Budur ölümde benim cercevem, muradimca;
Vatan sehirleri karsimda her saat bir bir
Fetihler ufku Tekirdag ve sevdigim Izmir;
Serefli kubbeler iklimi, Marmara´yla Bogaz;
Üzerlerinde bulutsuz ve bitmeyen bir yaz
Bütün eserlerimiz, halkimiz ve askerimiz;
Birer birer görünen anli sanli cedlerimiz
Icimde dalgali Tekbir´i en güzel dinin
Zaman zamanda" Neva- Kar´i "dogsun Itri´nin
Ölüm yabanci bir alemde bir geceyse bile,
Tahayyülümde vatan kalsin eski haliyle

YAHYA KEMAL BEYATLI